#duurzaam landgebruik; wetenschappelijk artikel; tijdschriftartikel; voedselsysteem
Onderzoekers verbonden aan het project EU 1,5° Levensstijlen hebben een grensverleggend artikel gepubliceerd in het tijdschrift One Earth. De auteurs Oscar Rueda, José M. Mogollón, Fabian Stenzel en projectleden Arnold Tukker en Laura Scherer belichten het potentieel van een eiwittransitie om grote stukken land vrij te maken voor duurzame energieproductie en CO2-verwijdering.
Het artikel is getiteld A protein transition can free up land to tap vast energy and negative emission potentials, en beschrijft de cruciale rol van bio-energie met CO2-afvang en -opslag (BECCS) bij het beperken van klimaatverandering, door kooldioxide te onttrekken aan de atmosfeer en tegelijkertijd hernieuwbare energie op te wekken. De onderzoekers benadrukken dat grootschalige toepassing van BECCS zou kunnen noodzaken tot uitbreiding van landbouwgrond voor de productie van biomassa. Dit zou een bedreiging vormen voor biodiversiteit, voedselzekerheid en watervoorraden.
Daarom pleiten de onderzoekers voor een transitie van dierlijke eiwitten naar alternatieve bronnen, zoals plantaardige eiwitten. Op die manier zouden veel hulpbronnen die momenteel worden ingezet voor de veeteelt kunnen worden herbestemd voor duurzame biomassaproductie voor BECCS, zonder dat verdere uitbreiding van de landbouw noodzakelijk is.
De onderzoeksresultaten wijzen erop dat de vervanging van slechts 50% dierlijke producten in 2050 genoeg land zou opleveren voor het opwekken van een indrukwekkende 26,4–39,5 EJelec/jaar door BECCS. Dit is vergelijkbaar met de omvang van de huidige steenkoolproductie. Bovendien zou deze transitie kunnen leiden tot de onttrekking van 5,9–9,3 GtCO2e/jaar uit de atmosfeer. Dit staat gelijk aan de huidige uitstoot door steenkoolcentrales.
Dit onderzoek wijst niet alleen op de haalbaarheid van duurzaam landgebruik, maar ook op het belang van voedingskeuzes om milieuresultaten te boeken, en de noodzaak van bredere sociaal-culturele veranderingen. Met een pleidooi voor een plantaardig voedingspatroon kunnen zowel beleidsmakers als individuen een bijdrage leveren aan de beperking van klimaatverandering. Tegelijkertijd bevorderen ze daarmee wereldwijde voedselzekerheid en behoud van biodiversiteit.
Research Institute for Sustainability (Onderzoeksinstituut voor duurzaamheid, RIFS)